- Χικμέτ, Ναζίμ
- (Κωνσταντινούπολη 1902 – Μόσχα 1963). Τούρκος ποιητής. Νεότατος ακόμα εκδήλωσε την ποιητική του διάθεση, ακολούθησε όμως τον δυσκολότερο δρόμο, αφού η ποιητική που διάλεξε ήταν εντελώς ξένη προς την τουρκική λογοτεχνική παράδοση, η οποία έμενε προσκολλημένη στα πανάρχαια πρότυπα της αραβικής και της περσικής ποίησης. Ανέπτυξε πολιτική δραστηριότητα από 18 ετών και από τότε άρχισαν οι πρώτες διώξεις εναντίον του· χάρη στην προστασία όμως του Κεμάλ Ατατούρκ κατόρθωσε να φύγει στη Μόσχα, όπου σπούδασε κοινωνιολογία στο εκεί πανεπιστήμιο των ανατολικών λαών. Η γνωριμία του με τους Μαγιακόφσκι, Εσένιν και Μέγερχολντ είχε αποφασιστική σημασία για την εξέλιξη της ποίησής του. Το 1938 καταδικάστηκε σε φυλάκιση 28 ετών για κομουνιστική προπαγάνδα και έμεινε στη φυλακή 12 χρόνια· μετά το 1950 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα. Το 1919 ένα ποίημά του δημοσιεύτηκε στη Νέα Επιθεώρηση της Κωνσταντινουπόλεως· η πρώτη συλλογή ποιημάτων του είναι η Ανατόλια (1922), που την ακολούθησαν πολλές άλλες. Το 1950 εκδόθηκαν τα περίφημα Γράμματα από τη φυλακή (σε στίχους) και το Ανθρώπινο πανόραμα, μεγάλος επικός πίνακας που καλύπτει την περίοδο 1908-50. Το 1956 έγραψε τη σατιρική κωμωδία του Μα υπήρξε ποτέ ο Ιβάν Ιβάνοβιτς;, εμπνευσμένη από την κριτική της προσωπολατρίας. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Μαζί με τον Μπρεχτ και τον Μαγιακόφσκι, τον Ελιάρ και τον Νερούντα, ο X. θεωρείται ένας από τους αντιπροσωπευτικότερους εκπροσώπους της επαναστατικής ποίησης.
Dictionary of Greek. 2013.